زنگوله

توضیح کارگردان در مورد زنگوله ای که در فیلم پالتو شتری دیده می شود .منتشر شده در بولتن جشنواره سی و هفت

جایی خواندم حضرت یحیا (ع)  در یکی از مکاشفاتش شیطان را  می بیند که  ابزارآلاتی برای گمراه کردن مردم   به خود آویزان کرده . از او می پرسد هر کدام از اینها چیستند و به چه کار می آیند ؟شیطان شروع می کند به توضیح دادن. کلاه و ریسمان و قلاب و چه و چه . تا آنکه نوبت  به زنگوله اش می رسد. یحیا می پرسد آن زنگوله بزرگی که چیست  که در دست داری؟و شیطان  ماهیت آن را معرفی می کند ... حالا بخشی از ایده  پالتوشتری به صدای این زنگوله و دنگ دنگ آن بر میگردد. خودآگاهی یحیای نبی به صدای زنگوله و سوال معروف فیلمنامه نویسان : «چه می شد اگر این زنگوله بدست من می افتاد ؟»«برای که  می نواختمش ؟» این تنها بخشی از ایده پالتو شتری بود .

 بخش دیگر به داستان زندگی شخصی نیچه و سیرفکری این فیلسوف مورد علاقه ام مربوط می شود .بخشی دیگر به سوء استفاده تئوریک نازیها از ابهام و زبان آمیخته به شعر نیچه ؛ و بخشی دیگر   به چیزی دیگر و چیزی دیگر . آنقدر- به سبک تمام فیلم اولیها -میان نوشتن نسخه اولیه تا اینجا که آماده اکران  شده  ، فاصله افتاده که یادم نمی آید کدام ایده ، چه موقع و کجا به این مولتی ژانر چند ضلعی منسجم ملحق شده . فکر کنم دارد به یک سبک نگارش شخصی بدل می شود . یعنی متنی را بنویسی و چند سالی که در تلاش برای قانع کردن تهیه کنندگان و سرمایه گذاران هستی و از این دفتر به آن دفتر سینمایی می روی ، به گسترش لایه های  مختلفش فکر کنی . کثرت و تراکم این ایده ها  برایم اهمیتی ندارد  بشرط آنکه وحدت معنایی و انسجام کلی حفظ شود و تماشاگر از این سیروسیاحت روایی تا انتهای فیلم بیدار نشود .